Tarih hiçbir zaman, dünyanın en güçlü uluslarının birbirlerini yok etmeye kararlı oldukları zamanki kadar çaresiz kalmadı. İkinci Dünya Savaşı'nın zamanı geldi ve müttefikler, askeri ve donanma teçhizatı yapmak için gerekli olan kaynakların tükeniyorlardı. Onlardan biri çelikti.
Kuzey Atlantik'te, İngiliz filoları Alman U-teknelerine çarpıyordu. Okyanusa giden yolda bulunan Müttefik tedarik gemileri, Alman U-tekneleri tarafından endişe verici bir oranda kesildi ve batırıldı. Uçaklar gemileri koruyabilir, ancak uçak gemileri olmadan okyanusun ortasında konuşlandırılamazlar ve bunlar büyüktür ve üretim için çok miktarda çelik gerekir, ki bu da yetersizdir. Gerekli olan, uçakların zaten gergin kaynaklara aşırı yük bindirmeden yakıt ikmali yapmak için bir yoluydu.
Birleşik Donanma Operasyon Merkezi'nde Şef, Lord Mountbatten'ın danışmanı olarak çalışan Geoffrey Pyke adlı bir İngiliz bilim adamı harika bir fikir buldu
Çirkin fikirler için bir eğilimi olan Pyke, büyük miktarda kutup buzulunun kesilmesi ve okyanusa çekilmesi gerektiğini ileri sürdü. Yüzeyi düzleştirildiğinde buz, bir iniş platformu görevi görür ve merkezi boşaltırlarsa, uçakları barınmak için ideal bir yer olurdu.
Building the prototype on Patricia Lake, Canada.
Her nasılsa, Pyke bu fikri Winston Churchill'i savaşın buzla kazanabileceğine ikna edebilen Lord Mountbatten'e satmayı başardı. Churchill ilerlemeyi verdi ve proje Habakkuk'un Kutsal Kitap'tan bir ayetine atıf yapan "Proje Habakkuk" kod adıyla kodlandı: "... hayret edeceksin, çünkü günlerinizde yapmayacağınız bir şeyler yapacağım İnan bana, söylense bile
Pyke'nin öngördüğü uçak gemisi 2.000 metre uzunluğunda, 300 metre genişliğinde olacak ve 2 milyon tondan daha ağır olacaktı. Torpido geçirmez gövde 40 feet kalınlıkta olacaktı. 40 adet iki kutuplu taret ve çok sayıda hafif uçaksavar tabancasıyla donatılacaktı. Havaalanı şeridinde 150 kadar ikiz motorlu bombardıman uçağı veya savaş uçağını barındırabilir. Bir büyük sorun vardı: buz erir, ancak Geoffrey Pyke bunun için de bir çözüm getirdi. Karmaşık bir boru ağı içeren büyük bir soğutma sistemi, buzun erimesini önlemek için soğutulmuş soğutucu gemi boyunca pompalanır.
Kısa süre sonra, Kanada Rockies'teki Patricia Gölü'nde 60 metrelik, 1.000 tonluk bir prototip inşa edildi. Bir beygir gücü ile çalışan bir soğutma sistemi, gemiyi yazın boyunca yeterince soğuk tuttu.
Testler sırasında bazı yeni sorunlar ortaya çıktı. Ayrıca, buz basıncı altında deforme olur ve Habakkuk kadar büyük bir gemi kendi ağırlığına bürünür. New York, Brooklyn'deki Politeknik Enstitüsü'nde iki araştırmacı mutlu bir şans varken bir gelişme kaydedildi. Ahşap pompa ya da talaş su ile karıştırılıp dondurulursa, sonuçtaki malzeme düzenli buzdan on dört kat daha güçlü ve betontan daha sert olduğunu keşfettiler. Deneyler, bu yeni malzemenin sıkıştırma, yıpranma ve hatta kurşunlara karşı oldukça dayanıklı olduğunu gösterdi. Ahşap gibi işlenebilir ve metal gibi şekillere dökülebilir ve suyun içine batırıldığında, ıslak odun hamurundan oluşan yalıtımlı bir kabuk oluşturarak iç yüzeyini daha fazla eritmeyi engelledi. Bu merak uyandıran malzeme Pyke onuruna pykrete olarak adlandırılmıştır.
Hikaye, Churchill'in bir gün evinde, 1942 sonlarında, heyecanlı bir Lord Mountbatten'in banyosuna girdiği ve küp içine pirktan bir parça düşürdüğü bir banyo yaptığı söyleniyor. Önümüzdeki birkaç dakika boyunca, buz, sıcak suda erimeyi reddettiği için hayretle izledi.
Lord Mountbatten'in 1943'te Quebec Konferansı sırasında bir dizi tanık tarafından yinelenen hevesli gösteri içeren başka bir konferansa katıldı. Konferansa Lord Mountbatten, biri buzdan ve piriktrondan olmak üzere iki blok getirdi ve ikisini de zemin içindi. Sonra uyarı yapmadan tabancasını çıkarıp buz bloğunda vurularak parçalara ayrıldı. Daha sonra silahını pirit betonuna çevirdi ve ateşledi. Bu sefer kurşun bloktan koptu ve gözlemcilerin bacaklarını öfkeli bir arı gibi dolaştırdı. Kurşun, Amiral Ernest King'in pantolon bacağını süzdü ve duvara girdi.
Mucizevi malzeme, Geoffrey Pyke'nin Habakkuk Projesinin başarısı için tam da ihtiyaç duyduğu şeydi. Uçak gemisinin inşası için tasarımlar ve planlar hızla ilerliyordu. Her Habakkuk gemisinde 300.000 ton ahşap hamuru, 25.000 ton elyaf panel izolasyonu, 35.000 ton ahşap ve 10.000 ton çelik bulunması gerektiği tespit edildi. Orijinal fiyat 700.000 £ olarak belirlendi.
Ancak tasarım ilerledikçe, daha fazla çelik yalıtımın yanı sıra daha etkili yalıtım yapılması gerektiği ve maliyet tahmini 2,5 milyon pounda yükseldi (bugünün parasıyla £ 100 milyondan fazla) açıkça belli oldu. Yönlendirme de bazı sorunları gündeme getirdi. Çok büyük bir gemi, sınırlı manevra kabiliyetine ve en fazla 6 knot'luk bir hıza sahip olacaktı; bu da Donanmanın çok yavaş olduğuna karar verdi.
Ancak en büyük sorun hammaddedir. Çelik gibi, ahşabın kendisi de yetersizdi ve bir Habakkuk bile inşa edilmesi kağıt üretimini ciddi şekilde etkilemişti. Buna ek olarak, böyle büyük bir yapının oluşturulması, yalıtılması ve soğutulmasının karmaşıklığı, müttefiklerin hiçbirinin karşılayamadığı zaman ve insan gücü gerektirecekti.
Sonunda, Habakkuk Projesi hurdaya çıkarıldı ve Azor'taki U-botların avlanmasını kolaylaştıran, Atlantik'teki devriye süresini uzatmak için İngiliz uçaklarına daha büyük yakıt tankları ekleyen aerodinamik alanların kurulması ve daha da artan pratik adımlar atıldı. eskort taşıyıcılarının sayısı.
Bugün, Habakkuk Projesinin tek maddi kalıntısı, prototipin test edildiği Alberta, Kanada'daki Patricia Gölünün dibinde yatıyor. 1985 yılında bölgeye yapılan bir dalış seferinde teknenin ahşap duvarları, soğuk hava kanallarının inanılmaz derecede karmakarışıklığı ve yalıtımın bir parçası olarak kullanılan bitümün büyük bir miktarı ve projeyi anımsatan bir su altı plakası bulundu.
Yorumlar